Jeżeli unikasz nadmiernego zakwaszenia organizmu to zadbaj o to, żeby twój żołądek był bardzo kwaśnym miejscem. Niedokwasota żołądka naraża cię bowiem na problemy żołądkowo-jelitowe, zgagę, wzdęcia, niedobory witamin i składników odżywczych.
Sok żołądkowy to wyjątkowe połączenie kwasu solnego (HCl), lipazy i pepsyny. Sok żołądkowy jest pierwszą linią obrony przed infekcją w całym przewodzie pokarmowym. Kwas solny znajdujący się w żołądku jest potrzebny do wielu procesów związanych ze zdrowiem układu pokarmowego. Pomaga zabijać drobnoustroje i bakterie chorobotwórcze, które mogą być dla ciebie zagrożeniem.
Ponadto, gdy masz za mało HCl możesz mieć problemy skórne, w tym trądzik różowaty i reakcje autoimmunologiczne. HCL odgrywa kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych i jest niezbędny do wchłaniania minerałów, w tym wapnia, magnezu, potasu, cynku i żelaza. Brak lub obniżanie poziomu HCL naraża cię na osteoporozę, pęknięcie kości oraz niedobory witaminy B12. Kwas solny zapobiega również przerostowi patogenów w górnym odcinku przewodu pokarmowego i jest odpowiedzialny za rozkład białek z pożywienia.
Wiek a niedokwasota żołądka
Dane sugerują, że zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego może stopniowo pogarszać się wraz z wiekiem. Opóźnia się wówczas wydzielanie kwasu żołądkowego po posiłku. Może się to przyczyniać się do słabego trawienia białek, zmniejszonego wchłaniania mikroelementów, zwiększonego ryzyka dysbiozy, SIBO lub innych objawów związanych z dyspepsją czynnościową. Dlatego też, w oparciu o tę postępującą „funkcjonalną” hipochlorhydrię u osób starszych warto rozważyć doustną suplementację „kwasu żołądkowego” w postaci chlorowodorku betainy (często z pepsyną) w celu skrócenia czasu trawienia posiłków.
Co wspólnego mają inhibitory pompy protonowej i niedokwasota żołądka
Wzdęcia, gazy, odbijanie, zgaga i refluks żołądkowy często są leczone inhibitorami pompy protonowej (IPP), antybiotykami i innymi lekami. Inhibitory pompy protonowej (IPP) należą do 10 najczęściej przepisywanych leków na świecie do leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego i wrzodów. Są one powszechnie przepisywane i dostępne także bez recepty. Zapewniają tymczasowe złagodzenie ostrych objawów, ale nie leczą problemu głównego i mogą przynieść więcej szkody niż pożytku. Większość ludzi popełnia ten błąd lecząc refluks żołądkowy. Początkowo sądzono, że IPP mają niewiele skutków ubocznych. Nowe dowody, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu, ujawniają mnóstwo skutków ubocznych. Najważniejszą z nich jest przyczynianie się do niedokwasoty żołądka.
Skutki niedokwasoty żołądka
1. Złe trawienie, alergie, niedobory witamin i mikroelementów.
Zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego powoduje słabsze trawienie białek, co może prowadzić do zwiększonej alergenności pokarmu. Dodatkowo niezdolność do rozkładania pokarmów białkowych na użyteczne aminokwasy może przyczyniać się do niedoborów ważnych substancji. Możesz poczuć zmęczenie, problemy związane z nastrojem, zły stan skóry. Być może zaczną wypadać ci włosy.
HCl ułatwia wchłanianie witaminy B12, wapnia, magnezu, cynku, miedzi, żelaza, selenu i boru. Witamina B12 jest prawidłowo wchłaniana tylko w bardzo kwaśnym żołądku, więc niski poziom kwasu żołądkowego może przyczynić się do niedoboru witaminy B12. Dlatego ludzie stosujący inhibitory pompy protonowej są narażeni na zwiększone ryzyko bardzo niskiego poziomu witaminy B12.
2. Rozwój infekcji grzybicznych i bakteryjnych.
Candida, SIBO, podatność na zakażenie Clostridium difficile, Escherichia coli, Shigella, Listeria, Węgorkiem jelitowym (nicienie), Giardia lamblia, ameboza i salmonelloza to możliwe skutki niedokwasoty żołądka.
Część z tych bakterii wchodzi w skład flory jelitowej ludzi i zwierząt. Niestety ich nadmiar lub niektóre gatunki są w stanie wywołać infekcję przewodu pokarmowego. Będziesz miał biegunki, zakażenia układu moczowego, a nawet zakażenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Część bakterii może być bardzo niebezpieczna. Tak jest na przykład w przypadku Listerii wywołującej listeriozę. Jest niebezpieczna, bo może być przyczyną śmierci nawet w 30% przypadków. Jest szczególnie groźna dla kobiet w ciąży.
SIBO rozwija się, gdy normalne mechanizmy homeostatyczne kontrolujące populacje bakterii jelitowych są zaburzone. Dwa procesy, które najczęściej predysponują do przerostu bakterii, to zmniejszone wydzielanie kwasu żołądkowego i zaburzenia motoryki jelita cienkiego. Więcej o tej chorobie znajdziesz we wpisie, w którym wyjaśniałam SIBO w 6 punktach.
3. Pogorszenie stanu skóry, trądzik.
Badania sugerują, że istnieje również związek między SIBO (przerost bakterii w jelicie cienkim) a trądzikiem różowatym. Zwiększona przepuszczalność jelit spowodowana przez SIBO rozwija się również u pacjentów z trądzikiem różowatym sprzyjając przenikaniu do krwi produktów bakteryjnych i cytokin prozapalnych.
Co zrobić, aby zachować właściwy poziom kwaśności żołądka
Najlepiej przebadanym sposobem jest suplementacja kwasem solnym (może być z pepsyną).
Poniżej znajdziesz podstawowy protokół stosowania betainy HCl. Polega on na podawaniu pacjentom coraz większych dawek chlorowodorku betainy w czasie posiłków, aż do wystąpienia zauważalnego dyskomfortu. Pacjenci, którzy przekroczyli niezbędną dawkę, będą odczuwać mrowienie, zgagę, biegunkę lub inny rodzaj dyskomfortu, w tym uczucie niepokoju, dyskomfort trawienny, ból szyi, pleców, ból głowy lub jakikolwiek nowy dziwny objaw. Po wystąpieniu mrowienia, pieczenia lub jakichkolwiek nieprzyjemnych objawów, pacjenci mogą zneutralizować kwas za pomocą łyżeczki sody oczyszczonej w wodzie lub mleku. Ale uwaga – sodka na zgagę może być stosowana tylko dorywczo, więc nie próbuj radzić sobie z refluksem tym sposobem w sposób ciągły.
Protokół betainy HCl
- Przyjmij jedną kapsułkę zawierającej 350–750 mg chlorowodorku betainy z posiłkiem zawierającym białko. Możesz również stosować kapsułki zawierające chlorowodorek betainy z dodatkiem pepsyny. Jeśli nie zauważysz dyskomfortu ani uczucia pieczenia, rozpocznij przyjmowanie dwóch (2) kapsułek z każdym posiłkiem zawierającym białko.
- Jeżeli po przyjęciu tej dawki zauważysz uczucie pieczenia lub jakikolwiek dyskomfort, możesz zneutralizować kwas za pomocą 1 łyżeczki sody oczyszczonej w wodzie lub mleku i zmniejszyć dawkę chlorowodorku betainy do wcześniej tolerowanej dawki przy kolejnych posiłkach lub przerwać protokół.
- Jeśli po dwóch dniach nie wystąpią zauważalne reakcje na chlorowodorek betainy, zwiększ liczbę kapsułek z każdym posiłkiem do trzech (3).
- Kontynuuj zwiększanie liczby kapsułek co dwa dni (maksymalnie 3000 mg chlorowodorku betainy) z każdym posiłkiem, jeśli to konieczne, aż dawka spowoduje mrowienie, pieczenie lub inny rodzaj dyskomfortu. W tym momencie powinieneś zmniejszyć dawkę o jedną (1) kapsułkę na posiłek. Jeśli dyskomfort będzie się utrzymywał przerwij suplementację chlorowodorkiem betainy i skonsultuj się z lekarzem.
Po ustaleniu dawki należy kontynuować ją przy kolejnych posiłkach. Przy mniejszych posiłkach potrzeba mniej chlorowodorku betainy, więc zmniejszona dawka może być wystarczająca.
Osoby z bardzo umiarkowanym niedoborem HCl zwykle wykazują szybką poprawę objawów i wczesne oznaki nietolerancji kwasu. To zazwyczaj wskazuje na powrót do normalnego wydzielania kwasu.
Uwaga! Nie stosuj betainy / pepsyny jeżeli masz chorobę wrzodową. Dodatkowo HCl może podrażniać wrażliwe tkanki i działać żrąco na zęby. Dlatego NIE należy wlewać kapsułek do jedzenia ani rozpuszczać w napojach. Betainy HCl nie należy podawać na pusty żołądek, chyba że następuje natychmiastowe spożycie posiłku.
Jeżeli wolisz zioła to możesz spróbować użyć gorzkich roślin tzw bitters.
Były one były powszechnie stosowane w wielu tradycyjnych lekach ziołowych w celu wspomagania trawienia i/lub łagodzenia dolegliwości trawiennych. Niewiele jest jednak badań, które rekomendują konkretne preparaty i dawki, zwłaszcza na niedokwasotę żołądka. Naukowcy nie mogą dojść do porozumienia w kwestii działania ziół, ale generalnie przyjmuje się, że:
- goryczka (Gentiana lutea L.): „od dawna znane działanie gorzkich, które zwiększają wydzielanie soku żołądkowego i żółci w wyniku pobudzenia nerwów smakowych w jamie ustnej”
- piołun (Artemisia absinthium L.): „od dawna wiadomo, że składniki gorzkie stymulują nerwy smakowe w jamie ustnej i zwiększają wydzielanie soku żołądkowego i żółci, tym samym pobudzając apetyt i trawienie”
Co ciekawe, napoje cola (np. Coca-Cola, pH 2,5) były także używane do zwiększania kwasowości żołądkowej w badaniach klinicznych, mających na celu obniżenie pH żołądka. Jednak nie jest to najzdrowsza opcja.
Skorzystałam z fantastycznej pracy i wiedzy zawartej w poniższych materiałach:
- ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4991651/
- ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3099351/
- gastrojournal.org/article/S0016-5085(08)00786-5/fulltext?referrer=https%3A%2F%2Fpubmed.ncbi.nlm.nih.gov%2F
- cghjournal.org/article/S1542-3565(08)00155-9/fulltext
- ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6928904/
- ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7238915/
- ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4446506/
