Właściwości imbiru, o których jeszcze nie wiesz | Doctor Herbal

Właściwości imbiru, o których jeszcze nie wiesz

Właściwości imbiru, o których jeszcze nie wiesz

Imbir lekarski (Zingiber officinale) to roślina, która rozpowszechniła się na całym świecie, przede wszystkim z uwagi na swoje wysoko cenione walory kulinarne. Charakterystyczny smak i zapach imbiru dodają pikanterii i charakteru wielu potrawom. Prozdrowotne właściwości imbiru są również od wieków wykorzystywane w tradycyjnej medycynie chińskiej i ajurwedyjskiej.

Nazwa ‘Zingiber’ pochodzi od sanskryckiej 'Singabera’, co oznacza „w kształcie rogu”. Bo faktycznie, wykorzystywana część rośliny, czyli bulwiaste kłącza mogą przypominać fantazyjne poroże.

W medycynie naturalnej przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe właściwości imbiru wykorzystywane są przede wszystkim w leczeniu problemów trawiennych, łagodzeniu dysfunkcji przewodu pokarmowego i w chorobach infekcyjnych.

Wyniki badań naukowych dowodzą, że imbir ma również inne cenne właściwości zdrowotne.

Może być stosowany w leczeniu stanów zapalnych i bólu reumatycznego. Poza tym redukuje stężenie cukru we krwi, działa protekcyjnie na wątrobę, wpływa na obniżenie poziomu LDL-cholesterolu. Dzięki silnemu działaniu przeciwoksydacyjnemu może być też skuteczny we wspomaganiu leczenia chorób upośledzających funkcje poznawcze. Takie jak na przykład choroba Alzheimera.

Ostatnie doniesienia sugerują też jego potencjalne właściwości przeciwnowotworowe.

Jakie są prozdrowotne właściwości imbiru?

  • ma bardzo silne działanie przeciwzapalnie
  • poprawia perystaltykę i ułatwia usuwanie gazów z jelit
  • zwiększa wydzielanie enzymów trawiennych
  • działa antyspastycznie i rozkurczowo na ścianę jelita
  • ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze
  • obniża stężenie LDL-cholesterolu i trójglicerydów
  • zwiększa wrażliwość na insulinę i obniża stężenie cukru w krwi
  • działa przeciwwymiotnie i zapobieganie nudnościom
  • ma silne działanie antyoksydacyjne
  • uwrażliwia komórki rakowe na chemioterapię
  • ma udowodnione działanie przeciwnowotworowe
  • łagodzi bóle migrenowe i menstruacyjne
  • łagodzi skurcz oskrzeli i ułatwia oddychanie

Imbir w leczeniu problemów trawiennych i biegunek

Imbir nie bez przyczyny jest tradycyjnie stosowany jako skuteczny środek w łagodzeniu objawów zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Zawarte w nim gingerole działają stymulująco na ścianę jelita. Wpływa to na poprawę perystaltyki, łagodzi skurcze i usprawnia wydalania gazów z jelit. Jego działanie rozluźniające na mięśnie gładkie może być też użyteczne we wspomaganiu leczenia astmy, zapobiegając gwałtownemu skurczowi oskrzeli.

Przeciwdrobnoustrojowe właściwości imbiru wykorzystuje się w przypadku zatruć pokarmowych i spowodowanych nimi biegunek infekcyjnych. Zażywany regularnie, poprawia proces trawienia i łagodzi problemy związane z poważnymi chorobami zapalnymi jelit. Imbir może być też z dobrym skutkiem stosowany do łagodzenia kolki jelitowej u dzieci. 

W jednym z badań, 24 zdrowym ochotnikom podczas posiłku podawano sproszkowany ekstrakt z imbiru. Stwierdzono, że niemal o połowę przyspieszało to proces opróżniania żołądka po jedzeniu. Dlatego spożywanie imbiru może zapobiegać zaleganiu pokarmu i niestrawności. 

W badaniach na zwierzętach wykazano, że regularne podawanie ekstraktu z imbiru zwiększało wydzielenie enzymów trawiennych: żółci, amylazy trzustkowej i trypsyny. Miało to istotny wpływ na poprawę efektywności trawienia. 

Imbir jest alternatywą do stosowania inhibitorów pompy protonowej (IPP) w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i eradykacji H. pylori. W jednym z badań wykazano jego wielokrotnie wyższą skuteczność niż stosowanego w takim wypadku lanzoprazolu (IPP).

Spożywanie imbiru przed posiłkami może zwiększyć wydzielanie śliny, co również wspomaga trawienie i może zapobiec problemom żołądkowym. Picie herbaty imbirowej po obfitym posiłku zmniejsza wzdęcia, poczucie pełności i dyskomfort.

Imbir jest bezpiecznym środkiem przeciwwymiotnym

Wykazano, że imbir jest skutecznym środkiem przeciwwymiotnym o wysokim profilu bezpieczeństwa. Przeciwwymiotne właściwości imbiru mogą być szczególnie przydatne w przypadku kobiet w ciąży. Pomimo częstych nudności nie mogą one używać leków przeciwwymiotnych z uwagi na ich potencjalne działanie teratogenne (uszkadzające płód).

W jednej z metaanaliz opublikowanej na stronie PubMed autorzy porównywali wyniki sześciu badań klinicznych. W sumie wzięło w nich udział 675 kobiet. Wszystkie badania potwierdziły wyższą skuteczność imbiru niż placebo zastosowanego w grupach kontrolnych. Jednak aż w czterech z nich wykazano, że skuteczność imbiru jest porównywalna do stosowanego leku przeciwwymiotnego. W innej publikacji, opisywano wyniki podobnego badania przeprowadzonego w 2004 roku na grupie 291 kobiet. Porównywano w nim działanie imbiru i pirydoksyny. Stwierdzono, że w przypadku łagodzenia nudności i przeciwdziałania wymiotom imbir i pirydoksyna były tak samo skuteczne.

W praktyce już ok. 1 gram świeżego imbiru w zauważalny sposób zmniejsza poziom nudności. Może być to praktycznie wykorzystane w przypadku osób, które cierpią na chorobę lokomocyjną albo biorą leki wywołujące nudności. Również u kobiet w ciąży ten prosty i stosunkowo bezpieczny sposób może istotnie poprawić komfort ich życia.

Imbir wykazuje silne właściwości przeciwzapalne

Imbir zawiera bioaktywne związki o silnym działaniu przeciwzapalnym. Uważa się, że hamują one proces biosyntezy prostaglandyn i leukotrienów, co wpływa na zmniejszenie reakcji zapalnych. Tę właściwość imbiru wykorzystuje się w leczeniu osób cierpiących na choroby reumatyczne. Dlatego w medycynie tradycyjnej zaleca się go, np. w reumatoidalnym zapaleniu stawów lub chorobach zwyrodnieniowych o podłożu zapalnym.

W badaniu, w którym stosowano imbir w grupie 56 pacjentów z bólem spowodowanym różnego typu chorobami reumatycznymi stwierdzono, że u wszystkich z nich zmniejszył się obrzęk i poziom bólu. W trakcje badania żaden z chorych nie zgłaszał działań niepożądanych. Bardzo ważnym odkryciem było to, że związki zawarte w ekstrakcie z imbiru hamują indukcję genów odpowiedzialnych za odpowiedź zapalną. Oznacza to, że imbir moduluje szlaki biochemiczne, a jego działanie przeciwzapalne może mieć dużo szerszy zakres niż się to na początku wydawało.

Obecnie prowadzone są liczne badania dotyczące możliwości wykorzystania imbiru w leczeniu innych chorób zapalnych. Podkreśla się, że jego istotną przewagą nad niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub sterydami jest bardzo dobry profil bezpieczeństwa. Nawet przy długotrwałym spożywaniu dużych dawek ekstraktu z imbiru nie zgłaszano istotnych działań niepożądanych. Wykazano też, że imbir jest skuteczny w łagodzeniu objawów różnego typu zapalnych chorób jelit (IBD).

Jeśli więc z jakiegoś powodu musisz przewlekle stosować leki przeciwzapalne, kapsułka z ekstraktem z imbiru jest dobrą alternatywą. Efekt przeciwzapalny, który uzyskasz może być podobny. Jednak biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa, unikniesz potencjalnych skutków ubocznych lub niepożądanego działania leków.

Imbir działa antyoksydacyjnie i przeciwnowotworowo 

Antyoksydacyjne właściwości imbiru mogą być przydatne w również w onkologii. Dwie z aktywnych substancji zawartych w imbirze (6-gingerol i 6-shogaol), bardzo skutecznie hamują wytwarzanie wysoko reaktywnych cząsteczek: tlenku i nadtlenku azotu. Nadtlenek azotu może uszkadzać DNA, czego skutkiem może być np. powstawanie komórek nowotworowych. 

W badaniach wykazano, że imbir nie tylko zapobiega powstawaniu komórek rakowych, ale również może być skuteczny we wspomaganiu leczenia już aktywnych nowotworów. Wydaje się, że aktywne związki imbiru mogą indukować apoptozę (zaprogramowaną śmierć) komórek nowotworowych. W jednym z badań potwierdzono, że działa on toksyczne na komórki nowotworowe u pacjentek z rakiem jajnika. U pacjentek z rakiem piersi zaobserwowano, że imbir powstrzymywał różnicowanie komórek nowotworowych i przeciwdziałał zwiększaniu ich odporności na chemioterapię. Ta cechę można wykorzystać do zwiększała skuteczność terapii przeciwnowotworowej. 

Współczesne dowody naukowe sugerują, że imbir może również zmniejszać stan zapalny w okrężnicy, potencjalnie zapobiegając rakowi okrężnicy. W jednym z badań pacjentów podzielono na dwie grupy. Jedni dostawali ekstrakt z imbiru, drudzy placebo. Po zakończeniu badania stwierdzono, że w grupie pacjentów, którzy dostawali imbir znacząco zmniejszył się poziom markerów zapalenia okrężnicy. 

Podobne obserwacje poczyniono w badaniach u pacjentów z innymi rodzajami nowotworów. W badanich pojawia się coraz więcej dowodów skuteczności imbiru w leczeniu pacjentów, np. z rakiem prostaty, trzustki, szyjki macicy i okrężnicy. Może być on więc cennym wsparciem klasycznej terapii przeciwnowotworowej.

Imbir łagodzi bóle menstruacyjne i migrenowe

W medycynie naturalnej wykorzystuje się z powodzeniem przeciwbólowe właściwości imbiru. Udowodniono, że imbir może zmniejszać dolegliwości spowodowane bolesnym miesiączkowaniem i jest skutecznym środkiem łagodzący przewlekły ból migrenowy.

W jednej z metaanaliz podsumowano wyniki sześciu badań. Porównywano w nich skuteczność działania imbiru, leków przeciwbólowych z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) oraz placebo. Stwierdzono, że imbir w każdym przypadku wykazywał wyższą skuteczność przeciwbólową niż placebo.

W badaniach, które porównywały skuteczność imbiru i leków NLPZ nie stwierdzono różnić pomiędzy skutecznością imbiru i leków. Oznacza to, że działanie imbiru było tak samo skuteczne jak niesterydowych leków przeciwbólowych. W innej publikacji prezentowano wyniki badania, w którym wzięło udział 150 kobiet. Podzielone zostały na 3 grupy. Pierwsza grupa dostawała imbir. Druga – ibuprofen w dawce 400 mg. Trzecia – kwas mefenamowy (lek przeciwbólowy z grupy NLPZ) w dawce 250 mg. Nie stwierdzono różnic w skuteczności w żadnej z tych grup. Imbir była tak samo skuteczny jak leki.

Wykazano, że imbir może łagodzić migrenowe bóle głowy

Na jednym z portali medycznych zostały opublikowane wyniki badania przeprowadzonego na grupie pacjentów cierpiących na uporczywe migreny. Części z nich podawano lek (ketoprofen podawany dożylnie), a reszcie ten sam lek plus ekstrakt z imbiru. Badanie to wykazało istotnie wyższą skuteczność w grupie, która dostawała lek w połączeniu z ekstraktem z imbiru. Inne, podobne badania, potwierdzały tę regułę.

Wnioski z badań dotyczących przeciwbólowego działania imbiru są podobne. W przypadku leczenia bólu migrenowego lub menstruacyjnego ekstrakt z imbiru może być alternatywą dla niesterydowych leków przeciwzapalnych. Jego skuteczność jest podobna, ale ma zdecydowanie wyższy profil bezpieczeństwa, zwłaszcza w stosowaniu przez dłuższy czas.

Imbir obniża poziom LDL-cholesterolu i obniża ryzyko rozwoju miażdżycy

Wysoki poziom LDL-cholesterolu i trójglicerydów zwiększa ryzyko poważnych incydentów ze strony układu krwionośnego, np. zawału serca. Liczne badania kliniczne potwierdzają przeciwmiażdżycowe właściwości imbiru. Podawanie imbiru powodowało spadek poziomu LDL-cholesterolu (LDL-C) i trójglicerydów (TG) oraz wzrost poziomu HDL-cholesterolu (HDL-C). 

W badaniu na zwierzętach, u których sztucznie wywołano hipercholesterolemię podawano wodny roztwór imbiru w różnych stężeniach oraz atorwastatynę. Po 2 i 4 tygodniach zbadano krew zwierząt. Stwierdzono, że w grupach dostających imbir istotnie zmniejszył się poziom LDL-C i TG oraz stosunek cholesterolu całkowitego do HDL-C.

W innym badaniu mierzono poziom zmian miażdżycowych u myszy. Zwierzętom podawano wodno-alkoholowe roztwory standaryzowanego ekstraktu imbiru oraz, w grupie kontrolnej sam roztwór, bez imbiru. Po zakończeni badania stwierdzono, że u myszy, które otrzymywały roztwór imbiru o 44% zmniejszył się obszar zmian miażdżycowych aorty. Poza tym o niemal 30% spadło stężenie cholesterolu i trójglicerydów w osoczu. Stwierdzono też, że o 76% spadła szybkość biosyntezy cholesterolu komórkowego, a o 33% zmniejszyła się agregacja LDL-cholesterolu.

Wyniki tych badań dowodzą, że spożycie ekstraktu z imbiru istotnie redukuje zmiany miażdżycowe i korzystnie wpływa na parametry lipidowe. Prawdopodobnie podobne rezultaty można zaobserwować u ludzi. Dlatego osoby, których profil lipidowy jest niezadowalający powinny włączyć regularną suplementację preparatem zawierającym ekstrakt z imbiru.

Imbir zwiększa wrażliwość na insulinę i obniża poziom cukru we krwi

Badania wykazały, że imbir jest skuteczny w kontroli glikemii u osób z cukrzycą. Zaobserwowano jego korzystny wpływ na obniżanie poziomu cukru we krwi. Poprawiał on też na inne parametry. Wpływał na obniżenie poziomu białka w moczu, utrzymywanie stałej wagi ciała, regulację poziomu lipidów i zwiększenie wrażliwości na insulinę.

W jednym z randomizowanych badań klinicznych, 41 pacjentów z cukrzycą typu 2 podzielono na dwie grupy. Jedna z nich dostawała placebo, druga 2g sproszkowanego imbiru dziennie. Stwierdzono, że w grupie, która dostawała imbir znacząco obniżył się nie tylko poziom cukru na czczo, ale również lipoproteiny A i B. Wnioskiem z tego badania jest to, że ekstrakt z imbiru może być niezwykle przydatny w łagodzeniu ryzyka niektórych powikłań cukrzycy.

W innym badaniu, w którym wzięło udział 64 pacjentów w cukrzycą typu 2 również zastosowano imbir w dawce 2g/dobę. W stosunku do grupy kontrolnej, która dostawała placebo znacząco obniżył się poziom insuliny, LDL-cholesterolu i TG. Odnotowano też wzrost parametru QUICKY, który określa wrażliwość na insulinę. W podobnym badaniu na grupie 88 pacjentach z cukrzycą typu 2, zastosowano imbir w dawce 3g/dobę. Zaobserwowano bardzo zbliżone rezultaty i również nie zgłaszano żadnych działań niepożądanych.

Wyniki tych badań dowodzą, że suplementacja imbirem może podnieść wrażliwość na insulinę i łagodzić długofalowe objawy cukrzycy. Ekstrakt z imbiru może zwiększać wychwyt glukozy do komórek mięśniowych bez użycia insuliny. Dlatego stosowanie imbiru w codziennej diecie jest zalecane w kontrolowaniu wysokiego poziomu cukru we krwi i może zapobiec rozwojowi cukrzycy.

Właściwości imbiru w leczeniu infekcji

W tradycyjnej medycynie afrykańskiej i indyjskiej imbir jest jedną w podstawowych roślin wykorzystywanych w przypadku chorób infekcyjnych. Poza praktycznymi obserwacjami, przeciwdrobnoustrojowe właściwości imbiru zostały potwierdzone w badaniach naukowych. 

Infekcje bakteryjne

Porównywano skuteczność działania wodno-alkoholowego ekstraktu imbiru w stosunku do Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes – powszechnie występujących patogenów szpitalnych. Odniesieniem były trzy antybiotyki: chloramfenikol, tetracyklina i ampicylina. Stwierdzono, że skuteczność imbiru jest zależna od dawki, ale jego działanie przeciwbakteryjne było porównywalne do stosowanych antybiotyków. W innym badaniu wykazano, że imbir hamuje wzrost bakterii jamy ustnej związanych z zapaleniem przyzębia w jamie ustnej człowieka. Wykazano też jego wysoką skuteczność w terapii bakteryjnego przerostu jelita cienkiego (SIBO).

Infekcja wirusowe

Badano też skuteczność działania olejku eterycznego z imbiru przeciwko infekcji wirusem opryszczki HV-1 (alfaherpes). Wirus ten jest bardzo podobny do pospolicie występującego wirusa opryszczki ludzkiej (HSV-1). Jednak jest odporny na powszechnie stosowane leki przeciwwirusowe. Stwierdzono, że olejek eteryczny z imbiru miał niezwykle silne działanie wirusobójcze. Był jednak skuteczny tylko w stosunku do aktywnych wirusów, nie zapobiegał samej infekcji komórek.

Infekcje grzybicze

Imbir okazał się wysoce skuteczny w zwalczaniu infekcji grzybiczych. W jednym z badań potwierdzono, że alkoholowy ekstrakt z imbiru hamuje wzrost Streptococcus mutansCandida albicans i Enterococcus faecalis. Działanie przeciwgrzybicze i przeciwzapalne wykorzystuje się również do leczenia grzybiczych infekcji przewodu pokarmowego.

Dotyczy to zarówno grzybic jamy ustnej spowodowanych drożdżakami z rodzaju Candida, ale również poważniejszych chorób, takich jak np. SIFO. Może być więc użyteczny w leczeniu chorób grzybiczych, również tych trudnych w leczeniu lub odpornych na syntetyczne leki przeciwgrzybicze.

Spożywanie imbiru może być niezwykle przydatne w leczeniu niemal każdego typu infekcji. Wykazuje on aktywność zarówno w postaci suchego ekstraktu jak też świeżego korzenia. W Indiach bardzo szeroko wykorzystuje się przeciwinfekcyjne właścowości imbiru. Jest nawet używany do produkcji cukierków o nazwie Injimurappa, podobno smacznych i bardzo skutecznych w infekcjach gardła i górnych dróg oddechowych.

Imbir przeciwwskazania i dawkowanie

Nie ma jasnych informacji na temat tego jak dużo imbiru to bezpieczna dawka. I ile imbiru dziennie możemy spożywać jeśli chcemy włączyć go do codziennej diety.

W badaniach stosowano często bardzo wysokie dawki bez działań niepożądanych. Jest to jednak sprawa dosyć indywidualna i zawsze należy podchodzić do tego z rozsądkiem. Najczęściej zgłaszanymi dzianiami ubocznymi było wrażenie podrażnienia żołądka, które ustępowało po zmniejszeniu dawki. Nie stwierdzono też negatywnego wpływu imbiru na nadciśnienie. Przyjmuje się, że w terapii przewlekłej bezpieczna dzienna dawka to ok. 300 mg suchego ekstraktu lub 30 mg gingeroli – aktywnych związków występujących w tej roślinie.

Podsumowanie

Imbir jest niezwykle cenną rośliną o szerokim spektrum działania prozdrowotnego. Lecznicze właściwości imbiru i jego dobry profil bezpieczeństwa, mogą być ciekawą alternatywą dla wielu leków. Dlatego warto go wykorzystać profilaktycznie lub do wspomagania leczenia. I nie zapominajmy o jego walorach smakowych i przydatności w kuchni…

Publikacje:

  1. Borelii F. i wsp.: Effectiveness and safety of ginger in the treatment of pregnancy-induced nausea and vomiting. Obstet Gynecol. 2005 Apr;105(4):849-56.
  2. Smith C. i wsp.: A randomized controlled trial of ginger to treat nausea and vomiting in pregnancy. Obset Gynecol. 2004 Apr;103(4):639-45.
  3. Srivastava K.C., Mustafa T.: Ginger (Zingiber officinale) in rheumatism and musculoskeletal disorders. Medical Hypotheses, Vol. 39, Issue 4, December 1992. 342-348
  4. Grzanna R. i wsp.: Ginger–an herbal medicinal product with broad anti-inflammatory actions. J. Med. Food. Summer 2005;8(2):125-32.doi: 10.1089/jmf.2005.8.125.
  5. Ippoushi K. i wsp.: [6]-Gingerol inhibits nitric oxide synthesis in activated J774.1 mouse macrophages and prevents peroxynitrite-induced oxidation and nitration reactions. Life Sciences, 01 Nov 2003, 73(26):3427-3437
  6. Akimoto M. i wsp.: Anticancer Effect of Ginger Extract against Pancreatic Cancer Cells Mainly through Reactive Oxygen Species-Mediated Autotic Cell Death. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0126605
  7. Wu K.L. i wsp.: Effects of ginger on gastric emptying and motility in healthy humans. Eur. J. Gastroenterol. Hepatol. 2008 May;20(5):436-40.
  8. Siddaraju M.N., Dharmesh S.M. Inhibition of gastric H+, K+-ATPase and Helicobacter pylori growth by phenolic antioxidants of Zingiber officinale. doi: 10.1002/mnfr. 200600202.
  9. Platel K., Srinivasan K.: Influence of dietary spices and their active principles on pancreatic digestive enzymes in albino rats. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  10. Chen C. X. i wsp.: Efficacy of Oral Ginger (Zingiber officinale) for Dysmenorrhea: A Systematic Review and Meta-Analysis. https://www.hindawi.com/journals /ecam/2016/6295737/
  11. Ozgoli G., Goli M, Moattar F.: Comparison of Effects of Ginger, Mefenamic Acid, and Ibuprofen on Pain in Women with Primary Dysmenorrhea.https://www.liebertpub.com/ doi/abs/10.1089/acm.2008.0311
  12. Martis L. i wsp.: Double-blind placebo-controlled randomized clinical trial of ginger (Zingiber officinale Rosc.) addition in migraine acute treatment. https://journals. sagepub.com/doi/full/10.1177/0333102418776016
  13. ELRokh E. M. i wsp.: Antihypercholesterolaemic effect of ginger rhizome (Zingiber officinale) in rats. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  14. Fuhrman B. i wsp.: Ginger Extract Consumption Reduces Plasma Cholesterol, Inhibits LDL Oxidation and Attenuates Development of Atherosclerosis in Atherosclerotic, Apolipoprotein E-Deficient Mice. https://academic.oup.com/jn/article
  15. Khandouzi N. i wsp.: The Effects of Ginger on Fasting Blood Sugar, Hemoglobin A1c, Apolipoprotein B, Apolipoprotein A-I and Malondialdehyde in Type 2 Diabetic Patients. Iran J Pharm Res. 2015 Winter; 14(1): 131–140
  16. Al-Amin Z. i wsp.: Anti-diabetic and hypolipidaemic properties of ginger (Zingiber officinale) in streptozotocin-induced diabetic rats. British Journal of Nutrition (2006), 96, 660–666
  17. Mahluji S. i wsp.: Effects of ginger (Zingiber officinale) on plasma glucose level, HbA1c and insulin sensitivity in type 2 diabetic patients. https://doi.org/10.3109/09637486. 2013.775223
  18. Mozaffari-Khosravi H. i wsp.: The effect of ginger powder supplementation on insulin resistance and glycemic indices in patients with type 2 diabetes: A randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Comp. Ther. in Med. Vol. 22, Iss. 1, Feb. 2014, Pag. 9-16
  19. Sebiomo A. i wsp.: Comparative studies of antibacterial effect of some antibiotics and ginger (Zingiber officinale) on two pathogenic bacteria. Journal of Microbiology and Antimicrobials Vol. 3(1), pp. 18-22, January 2011
  20. Park M., Bae J., Lee D.: Antibacterial activity of [10]-gingerol and [12]-gingerol isolated from ginger rhizome against periodontal bacteria. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  21. Camero M. i wsp.: Virucidal activity of ginger essential oil against caprine alphaherpesvirus-1. Vet. Microbiology, Vol. 230, March 2019, Pag. 150-155
  22. Giriraju A., Yunus G.Y.: Assessment of antimicrobial potential of 10% ginger extract against Streptococcus mutans, Candida albicans, and Enterococcus faecalis: an in vitro study. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24047828/

Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *